Haarlem heeft een bewoningsgeschiedenis die
al 56 eeuwen oud is. Door de eeuwen heen hebben mensen hun sporen
achtergelaten. Om iets over de bewoners van vroeger te weten te komen,
kijken archeologen naar resten die zijn achtergebleven in de bodem van
haarlem. Want die archeologische resten in de bodem geven belangrijke
informatie over het verleden.
6000 jaar voor Chr. lag de kust van ons land een stuk oostelijker dan
tegenwoordig, dat wil zeggen ter hoogte van het Gooi en de Utrechtse
heuvelrug. Vanaf 5000 voor Chr. ontstond er langs de kust een soort
waddengebied. Door de zee werden er kilometers lange zandbanken gevormd
met grote en kleine binnenmeren. De zandbanken werden steeds breder en
hoger en er ontstonden duinen en bossen. Die zandbanken noemen we
strandwallen.
De binnenmeren rondom de strandwallen werden steeds ondieper en
groeiden uiteindelijk dicht. Maar het bleef op die plekken wel erg nat.
Zo ontstonden grote veenmoerassen.
De eerste ‘Haarlemmers’ woonden op de strandwallen. Dit was een
gunstige locatie; droog op het zand en langs een landweg die liep van
noord naar zuid over de strandwal en aan de rivier het Spaarne. Dit
bleek later ook een plek van grote strategische waarde. Wie Haarlem in
zijn macht had beheerste namelijk de doorgang van zuid naar noord van
het latere Holland.
Toen er in de loop der eeuwen steeds meer mensen bijkwamen, breidde de
stad zich langzaam uit tot op het veen en uiteindelijk tot de huidige
grootte.
Meer weten over de geschiedenis van Haarlem? Kom kijken in het Archeologisch Museum Haarlem!
Meer weten over vergunningen en beleidsregels voor archeologie? Ga dan naar archeologie op www.haarlem.nl